مـوزیک برام فقط تو ..
همه احسـاساتم با آهنگایِ تو میزد بیـرون ..
ولی یِ تصمیمـی گرفتم که به جـایِ تو زندگی کنم نه غصـه بخورم ..
آدمـا وقتی میمیرن یِ قدم از زنده ها جلوترن پس چرا واسه جــلو بودن ناراحت باشم ..؟!
تو به جایی رسیدی که حقـت بود .. در عینِ محبـوب رفتن و محبوب موندن ..
این بهترین پایان بود برایِ تو که پــایانی نداری ...
دیگه غصه نمیخورم ..
دلتنگیـامو جا می دم گوشه دلمو و خوشحـال زندگی میکُنم ... بخاطرِ تو ..
تویی که شاد بودی.. پُر روحیه ..
نگرانیایِ چشایِ پُرالتمـاسِ هواداراتو با جنگیدنت
با روحیه بزرگــت با دلِ پُر اُمیدِت جــواب دادی...
تو این بودی و رسمِ هواداری نیست که من جُز این باشـم ...
غُصه خوردن واسه رفتنِ عزیــزی،کارِ سختی نیس ..
انقدر آسونه که حَــد نداره .. سخت اونه تحمـُل کُنی و بخندی..
بخاطرِ اونی که دوست نداشت یِ لحظه هـَم هواداراشو ناراحت کنه حتی نگران کنه ...
دِلِ بزرگـش رو از لابه لایِ آدمـایِ مختلفِ کنارش شنیدیم و خوندیم ...
نباید هدر بره دِلِ دریــآییت و عزم فولادیت ...
هدر نمیره انگیزه و روحیه طلایی ت ...
باید خوب زندگی کنم تا تو هم خوشحال باشی..
خوب زندگی کنیـــم ..
باید اون کارایی رو که تو دوس داشتی رو انجام بدیم
اینطوریِ که راهِ عاشقی و درست رفتیم ...